,"مهمترين تجليات تحولات بنيادين يك جامعه انقلابي را ميتوان در خاصيت تمدنزدايي آن جستوجو كرد. انقلاب اسلامي ايران نيز با داشتن مؤلفههايي مانند آرمانگرايي جهاني در بسط عدالت، استكبارستيزي و معنويت، مباني توحيدي و... ظرفيتهاي لازم براي ايجاد يك تمدن منحصربهفرد را داراست. در اين كتاب ابتدا به بررسي معاني اصطلاحات كليدي مانند انقلاب، تمدن و ظرفيتهاي تمدني پرداخته شده و سپس، ظرفيتهاي تمدنسازي در جامعه ايران، واكاوي شده است."